![]() |
Azor defnesi |
Defne, Defnegiller (Lauraceae) familyasının Laurus cinsini oluşturan her dem yeşil ağaç veya ağaççık görünümündeki bitki türlerinin ortak adı. Üç türü bilinmektedir.
Sağlık açısından zararlı olan naftalin yerine, sağlık açısından risk taşımayan defne yaprağı kullanılması önerilmektedir.
Biyolojik sınıflandırması
- Âlem: Plantae (Bitki)
- Bölüm: Magnoliophyta (Kapalı tohumlular)
- Sınıf: Magnoliopsida (İki çenekliler)
- Takım: Laurales
- Familya: Lauraceae (Defnegiller)
- Cins: Laurus
Tarihi
Fosil kalıntılarından Buzul Çağı'ndan önce Akdeniz ve Kuzey Afrika'da defne türlerinin geniş yayılışa sahip olduğu görülür. Daha sonra Buzul Çağı'nda Akdeniz Havzası'nın donmasıyla bu türlerin daha yumuşak iklimin görüldüğü Güney İspanya, Portekiz ve Macaronesian Adalarına çekilmek zorunda kaldığı kabul edilmektedir. Buzul Çağı'nın sona ermesiyle birlikte Akdeniz defnesi yeniden Akdeniz çevresinde görülmeye başlanmıştır.
![]() |
Defne - Madeira |
defne kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
defne
isim, bitki bilimi, Rumca
Defnegillerden, yaprakları güzel kokulu ve yaz kış yeşil olan bir ağaç; develik (II) (Laurus nobilis).
Defne
isim, özel, (de'fne)
Hatay iline bağlı ilçelerden biri.
Asalakbilim Terimleri Sözlüğü - 1970
Türkçe: gaar, İngilizce: bay, Fransızca: laurier, Almanca: Lorbeer, Latin: Laurus nobilis
Meyvelerinden çıkarılan yağı, dış-asalaklara, özellikle uyuzböceklerine karşı kullandığımız, yaprağı güzel kokulu ağaç.
Tarım Terimleri - 1949
Türkçe: tefne, Diğer: der lorbeer
Biyoloji Terimleri Sözlüğü - 1998
İngilizce: laurel, roman laurel, Fransızca: laurier des poètes, laurier franc, Almanca: Edler Lorbeerbaum, Edle Lorbeer, Latin: Laurus nobilis
Defnegiller (Lauraceae) familyasından, yaprakları baharat olarak kullanılan, meyvelerinden yağ elde edilen, yapraklarını dökmeyen, sarı çiçekli çalı ya da ağaççıklar. Har, nehtel, tefrün.
Kelime Kökeni
Yeni Yunanca dafní δαφνή "defne bitkisi, laurus nobilis" sözcüğünden alıntıdır. Yunanca sözcük Eski Yunanca aynı anlama gelen daphnē δαφνή sözcüğünden evrilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
defnī/dafnī [ Hızır Paşa, Müntehab-ı Şifa (1410 yılından önce) ]