 |
| Yaşam ipliğini araçlarıyla kontrol eden Mireler. |
Mireler ya da Moiralar -İngilizcede Fate'ler olarak bilinir-, Yunan mitolojisinde yazgının beyaz entariler içinde vücut bulmuş halleridir (Roma'daki eşdeğeri, örtmeceli "merhametliler" anlamında Parcae ya da Fata'dır; Cermenik Nornlarla da karşılaştırılabilir). Sayıları üçte sabitlenmiştir: Clotho (döndüren), Lachesis (bölüştüren) ve Atropos (kaçınılmaz olan).
Her ölümlünün metaforik yaşam ipliğini doğumdan ölüme onlar kontrol etmişlerdir. Bağımsızdılar, zorunluluğun en tepesinden yazgıyı yönetmiş ve sonsuz yasalar tarafından her canlıya yasanmış olan yazgının engelsiz gerçekleşmesini izlemişlerdir. Tanrılar ve insanlar onlara boyun eğmek zorundaydı. Zeus bu durumda iki farklı biçimde tasvir edilmiştir: onları yönetebilecek tek kişi olarak (Zeus Moiragetes) ya da yazgının Mirelere bağlı olan bir başka vücut bulmuş hali olarak. Homerik şiirlerde, Moira ya da Aisa yaşamın sınırı ve ömrün sonuyla ilişkili olarak ortaya çıkar, Zeus da yazgıya kılavuzluk eden olarak görülür. Hesiodos'un Theogonia'sında Üç Mire kişileştirilmiştir ve tanrıların ötesindedir. Daha sonraysa tanrısal düzen ve yasanın vücut bulmuş hali olan Zeus ve Themis'in kızları olmuşlardır. Platon'un Devlet'inde Üç Mire, Ananke'nin (zorunluluk) kızıdır.