Viyolonsel ya da çello yaylı çalgıların bir türüdür. Viyolonsel, yaylı ailesinden dört telli ve tenor sesli bir çalgıdır.
 |
| Çalma aralığı |
Tarihi
16. yüzyılda ilk örnekleri Fransa'da ortaya çıkan bu çalgının şekli kadın vücudunu andırır. Başlangıçta beş telli olarak yapılan bu çalgı, önceleri orkestrada bas sesleri desteklemek için kullanılmıştır. Tek başına belirgin bir çalgı olarak ortaya çıkması ise 18. yüzyılda olmuştur.
 |
| Viyolonsel, ön ve yandan görünümü |
Özellikleri
Viyolonsel genellikle akustik olarak kullanılan bir enstrümandır. Her mekânda (açık alan, konser salonu vs.) çalınabilir. Karşıdan bakıldığında gövdesinin orta bölümünde bulunan ve el yazısı ile f harfini andıran iki ses deliği ve eşik (köprü) olarak adlandırılan bir destek bulunur. Yayın tellere teması ile titreşen tellerden çıkan ses, eşik tarafından gövdenin içindeki havayı titreştirerek, içeride dikey olarak bulunan can direğine iletilir ve bu deliklerden geri döner.
 |
| Viyolonselin üstten görünüşü |
viyolonsel kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
isim, müzik, (l ince okunur), Fransızca violoncelle
Viyoladan büyük, kontrbastan küçük, dört sürtme telli bir orkestra çalgısı; çello:
"Viyolonsel çalan sanatçı, -garip değil mi- bizim viyolonsel sanatçımız Muhittin Sadık Bey’e benziyordu." - Halide Edip Adıvar
Kelime Kökeni
Fransızca violoncelle "Batı müziğinde bir çalgı, bariton keman" sözcüğünden alıntıdır. Fransızca sözcük İtalyanca violoncello ""büyük kemanın küçüğü", Batı müziğinde bir çalgı, bariton keman" sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük İtalyanca violone "eski bir çalgı, büyük keman" sözcüğünün küçültme halisidir. Daha fazla bilgi için viyolon maddesine bakınız.
Tarihte En Eski Kaynak
[ Mehmet Bahaettin, Yeni Türkçe Lugat (1924) ]