Çatal, yemek yerken kullanılan, ekseni uzun, dört dişli olan genellikle madenî alettir.
Çatal ilk kez olarak 11. yüzyılda, İtalya'da meyve yemek için kullanıldı. 1450'li yıllardan itibaren de et yemeklerinde kullanılmaya başlandı. Avrupa'da çatalın kullanılıp yaygınlaşması 16. yüzyıldan sonra olmuştur.
Ayrıca, atlı arabalarda okun girdiği yere, pamuk eğirmeye yarayan alete, ekseri buğdaygillerin hasadında kullanılan iki uçlu tarım aracına, keskiye benzer uzunca alete de çatal adı verilir.
 |
| Geri dönüşümlü polyesterden yapılmış çatal, kaşık ve bıçaklar |
çatal kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
1. isim Yemek yerken kullanılan iki, üç veya dört uzun dişli çoğunlukla metal araç:
"Çatalı elinden düştü, ağzı açık kaldı." - Peyami Safa
2. isim İki veya daha çok kola ayrılan değnek.
3. isim Yol, ağaç gibi kollara ayrılan şeylerin ayrılma yeri.
4. isim Dallı olan şeylerin her kolu.
5. isim ► dirgen.
6. isim Bir tür olta iğnesi.
7. sıfat Ucu kollara ayrılmış:
Çatal yol.
8. sıfat İki taraflı:
"Evlerinin önü çatal pınarlar / İçerler suyunu beni anarlar" - Halk türküsü
9. sıfat İki anlamlı, iki türlü anlaşılabilir:
Çatal söz.
Tiyatro Terimleri Sözlüğü - 1966
İngilizce: fork
On dokuzuncu yüzyıl ingiliz tiyatrosunda panoları ucundan tutan direk.
Zanaat Terimleri Sözlüğü - 1976
(I) 1. Tezek adı verilen toprakları yatırmak için saban demirinin arkasına takılan çatal ağaç. (*Mudurnu -Bolu) 2. Çocukların taşla kuş vurmakta kullandıkları sapanın ağaç kısmı. (Çaltı *Gelendost -Isparta) 3. Omuzda taşınacak ekin saplarını deste yapmakta kullanılan ucu çatallı ağaç. (Güllüce *Gümüşhacıköy -Amasya) 4. Deste durumundaki ekini yığına taşımak için kullanılan araç. (-Amasya) 5. Dizginlerin birleşme yerleri. (*Bor -Niğde) 6. İki teker arasındaki kundağın üzerindeki tahta. (*Bor -Niğde)
(II) Kadın donu. (Kandilli *Bozüyük, *Söğüt -Bilecik)
(III) Çengelliiğne. (İnönü -Eskişehir)
Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu - 1963
Fransızca: carrefour
(yolçatağı) (coğrafya)
Gösterim Sanatları Terimleri Sözlüğü - 1983
İngilizce: fork
On dokuzuncu yüzyıl ingiliz tiyatrosunda panoları tutan direğe verilen ad.
Kelime Kökeni
Türkçe çat- fiilinden +Al sonekiyle türetilmiştir.
Tarihte En Eski Kaynak
"iki veya daha çok dişli tarım aleti" [ Tuhfetu'z Zekiyye fi'l-Lugati't-Türkiyye (1425) ]