kıvılcım kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
1. isim Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası; çakım, çakın, çıngı, şerare:
"Eşeledik külleri, kıvılcımlar parladı." - Cahit Uçuk
2. isim Demir, taş vb. maddelerin güçlü çarpışmasından sıçrayan ateş durumundaki parçacıkları.
3. isim, mecaz Harekete geçiren etken:
"Beyninde çakan şimşeğin kıvılcımları hemen ağzından saçılır." - Hüseyin Rahmi Gürpınar
4. isim, gök bilimi Güneş yüzeyinde düzensiz aralıklarla görülen parlama.
TDK kişi adları sözlüğü
Köken: Türkçe, Cinsiyet: Erkek ve Kız
1. Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası. 2. Harekete geçiren etken.
Gökbilim Terimleri Sözlüğü - 1969
Türkçe: şerâre, İngilizce: spark, moustaches, Fransızca: moustaches, Almanca: moustaches
Güneş yüzeyinde görülen kesikli ışımalara verilen ad.
Fizik Terimleri Sözlüğü - 1983
İngilizce: spark, Fransızca: étincelle, Almanca: Funke
Hava gibi uçun halinde yalıtkan bir ortamda birdenbire oluşan kısa süreli elektrik boşalması.
Madencilik Terimleri Kılavuzu - 1979
spark
kıvılcım
Kelime Kökeni
Türkçe kığılça- "kıvılcımlanmak" fiilinden +Im sonekiyle türetilmiştir. Türkçe fiil kığıl kığıl "kıvılcımlanma anlatan söz" ses yansımalı sözcüğünden +çA- sonekiyle türetilmiştir. Bu sözcük kığ veya koğ "kıvılcım, şerare" ses yansımalı sözcüğünden +Il2 sonekiyle türetilmiştir. (İlk kullanımı: TS xiv)
Tarihte En Eski Kaynak
kığılçım [ Tuhfetu'z Zekiyye fi'l-Lugati't-Türkiyye (1425) ]