Gün Han veya Gün Kağan - Türk ve Altay mitolojisinde Güneş Kağanı. Kün (Kön) Han olarak da bilinir. Oğuz Han’ın göksel olan ikinci eşinden doğan oğludur. Gün Han'dan türeyen boylar arasında en bilineni Kayı boyudur ve bu boy Osmanlı Devletini kurmuştur.
Günhan, Kadim Oğuz Türkmen Devletinin ikinci ve son hanıdır.
Yeryüzünün yaşam kaynağı olan ışıkları sebebiyle Güneş’e duyulan hayranlığın mitolojik dışavurumudur. Gün Han’ın ongunu Laçın (Şahin) kuşudur. Maviye çalan bir rengi vardır. Diğer kuşları avlamakta kullanılır. Gün Han altın bir otağ (çadır) kurdurur. Sağ tarafına kırk kulaç yüksekliğinden bir direk diktirir. Üzerine de altın bir tavuk koydurur. Çünkü Türk mitolojisinde altın, Güneş’in mecazi bir sembolüdür. Hamile kadın rüyasında Güneş görürse kızı olur. Günbatımını izlemek pek iyi karşılanmaz. Kötücül varlıklar Güneşi boğmaya çalışır, batarken kızıla boyanmasının nedeni budur. "Gün ışığı görmeyesin" gibi beddualar halk inancında önemli bir yere sahiptir.
| Kadim Oğuz Türkmen Devletinin 2. hanı | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Önce gelen | Oğuz Han | ||||
| Sonra gelen | Devlet yıkıldı | ||||
| |||||
| Babası | Oğuz Han | ||||
Etimoloji
(Gün) kökünden türemiştir. Gündüz. Ayrıca Güneş demektir. Moğolcada ise gün, "derin" demektir.