saf kelimesi ne demek TDK sözlük anlamı ve açıklaması nedir?
saf (I)
isim, Arapça ṣaff
► sıra:
"Bütün garsonlar saf teşkil edip selama dururlardı." - Ercüment Ekrem Talu
saf (II)
Arapça ṣāf
1. sıfat İçine başka şeyler karışmamış olan; katışıksız, doğal, halis, has, öz (II), som (I):
"Hiçbir yerde buradakinden daha saf ve berrak sulara tesadüf etmedim." - Hamdullah Suphi Tanrıöver
2. sıfat, mecaz Etrafında olup bitenleri anlayamayan, kurnazlığa aklı ermeyen, zekâ ve kavrayıştan yoksun olduğu için kolay kandırılabilen (kimse); avanak, bön, safderun, safdil:
"Yenge, açık sözlü, saf bir kadıncağızdır." - Reşat Nuri Güntekin
3. sıfat, mecaz İyi niyetli, art niyetsiz:
"Senin bu kadar çocukça saf olduğunu bilmezdim." - Peyami Safa
Kelime Kökeni
saf (I)
Arapça ṣff kökünden gelen ṣaff صفّ "sıra, dizi" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça ṣaffa صفّ "dizdi, düzdü, sıraladı" fiilinin masdarıdır.
Tarihte En Eski Kaynak: [ Mukaddimetü'l-Edeb (1300 yılından önce) ]
saf (II)
Arapça ṣff kökünden gelen ṣaff صفّ "sıra, dizi" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça ṣaffa صفّ "dizdi, düzdü, sıraladı" fiilinin masdarıdır.
Tarihte En Eski Kaynak: [ Mukaddimetü'l-Edeb (1300 yılından önce) ]