Demon, Hristiyan edebiyatında cin ve şeytan anlamında kullanılmış bir terimdir. Terimin kökeni eski Yunanca’da tamamen farklı anlamlarda kullanılmış olan daimon sözcüğüdür.
Avrupa’da papazlar uzun süre, garip davranışlar gösteren kimselerde ve obsesyon olaylarında, hastanın vücuduna demonun girdiğini sanmışlar ve bu yaratığı kovmak üzere çeşitli uygulamalarda (egzorsizm) bulunmuşlardır. Spiritüalistlere göre, bu tür olaylarda cin zannedilen şey, spatyumun teşevvüş halindeki bedensiz ruhlarıdır.
Ortaçağ’da majiyle uğraşan bazı kimseler demonları sınıflandırma çalışmasına girişmişlerdir ki, bilimsel dayanağı olmayan bu çalışma demonoloji olarak adlandırılır.
Fransa'da bir demon heykeli. |
Ayrıca bakınız
Kelime Kökeni
Fransızca démon "kötü ruh, cin, iblis" sözcüğünden alıntıdır. Fransızca sözcük Latince daemon sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Eski Yunanca daímōn δαίμων "kişilerin kaderini belirleyen ruh veya tanrı" sözcüğünden alıntıdır. Yunanca sözcük Eski Yunanca daíō δαίω "pay etmek, bölüştürmek" fiilinden türetilmiş olabilir; ancak bu kesin değildir. Daha fazla bilgi için demo+ maddesine bakınız.
Tarihte En Eski Kaynak
[ Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi (1943) ]
Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve Demon kelimesinin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.